Verband 1; Uit onderzoek blijkt dat er voor kinderen een sterk verband is tussen fijne motoriek en taalvaardigheid. Fijn motorische activiteiten als vingerverven, kleuren, spelen met water of zand, dichtknopen van een jas etc. zijn kleine bewegingen die er voor zorgen dat er lijntjes/connecties tussen hersencellen ontstaan. Deze lijntjes worden gelegd bij een nieuwe beweging en als kinderen opnieuw gaan kleuren of vingerverven putten ze uit dat lijntje van ervaring. Deze lijntjes in de hersenen zijn nodig voor de motorische planning en dus voor taal. Verband 2; Een andere link tussen beweging en taal is te zien wanneer we kijken naar gebaren die samengaan met spraak. Mensen gebruiken vaak gebaren wanneer ze spreken en deze gebaren kunnen de luisteraar helpen om te begrijpen wat de spreker zegt. Mensen zijn vaak opvallend vaardig in het interpreteren van de betekenis van verschillende hand- en lichaamsbewegingen. Uit recent onderzoek blijkt zelfs dat de hersengebieden die betrokken zijn bij het interpreteren van de betekenis van taal ook betrokken zijn bij het interpreteren van gebaren. Tenslotte laten gebarentalen zien dat taal zelfs helemaal uit bewegingen kan bestaan: dove mensen kunnen communiceren door alleen hun handen, armen en gezicht te bewegen.